At the outset.. বাট চ'ৰাতে

Welcome to my world..
I am not a writer nor a poet. Just trying to narrate some of my experiences .. I am usually comfortable in writing in Assamese, my mother tongue. Have written few blogs in English and have tried my hands in composing few poems in Hindi too.. My Hindi speaking friends may excuse me for my audacity to do so..

মোৰ জগতলৈ আদৰিছো...
কোনো কবি সাহিত্যিক মই নহয়, কিছুমান অভিজ্ঞতাৰ বৰ্ণনা মাথোন কৰিছো ইয়াত.. মাতৃভাষা অসমীয়াতে লিখি ভাল পাওঁ যদিও ইংৰাজীতো লিখিছো.. হিন্দী ভাষাতো দুটামান কবিতা লিখিবলৈ চেষ্টা কৰি চাইছো....

Translate

Friday, 27 June 2014

সংবাদ বিজুতি?

সংবাদ বিজুতি?

মহাভাৰতত থকা “অশ্বত্থামা হত, কিন্তু ইতি গজ” কথাষাৰ মিছা কথা নাছিল৷ অশ্বত্থামা সঁচাকৈয়ে মৰিছিল৷ কিন্তু অশ্বত্থামা নামৰ হাতী এটাহে মৰিছিল৷ কথাষাৰ সঁচা, কিন্তু তাৰ যোগেদি বেলেগ এটা সংবাদহে (ভুৱা সংবাদ) প্ৰেৰিত হৈছিল “কিন্তু ইতি গজ” বাক্যাংশটি গাপ দি ৰাখি৷
সঠিক বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিবলৈ শিকাটো যেনেদৰে প্ৰয়োজনীয় শুনা কথাৰ পৰা সঠিক বাৰ্তা আহৰণ কৰিবলৈ শিকাটোও প্ৰয়োজনীয়৷ এইখিনিতে উদাহৰণ স্বৰূপে ইন্টাৰনেটত পঢ়া এটা ঘটনা উল্লেখ কৰা হ’ল৷

ঘটনাটো বিদেশৰ৷
মহিলা এগৰাকীয়ে ঘৰলৈ আলহী মাতিছিল আৰু আলহীক কাঠফুলা ৰান্ধি খুৱাব বিচাৰিছিল৷ কিন্তু ঘৰত বা ওচৰৰ দোকানত কাঠফুলা নথকাত চিন্তাত পৰিল৷ গিৰিয়েকে ক’লে,
“ওচৰৰ হাবিৰ পৰা অলপ কাঠফুলা গোটাই আনোগৈ ব’লা৷”
“বনৰীয়া কাঠফুলাহেনো বিষাক্ত?”, মহিলাগৰাকীয়ে শংকা প্ৰকাশ কৰিলে৷
“ একো নহয়, বেলেগ জন্তুৱে খাই থকা কাঠফুলা বিচাৰি আনিম৷ জন্তু যদি নমৰে, মানুহো নমৰে৷”, গিৰিয়েকে উপায় উলিয়ালে৷

কথামতে কাম৷ হাবিৰ পৰা তেনে কাঠফুলা বিচাৰি অনা হ’ল যিবোৰ আন জন্তুৱে খোৱা চকুত পৰিল৷
অলপ কাঠফুলাৰে তৰকাৰী এখন বনাই মহিলাগৰাকীয়ে তেওঁলোকৰ কুকুৰ টমক খাবলৈ দিলে আৰু চাই থাকিল৷ টমৰ একো অনিষ্ট নহ’ল৷

পিছদিনা ৰাতিপুৱাও টমক চালেগৈ৷ টম সম্পূৰ্ণ সুস্থ ৷ মহিলাগৰাকীয়ে নিশ্চিন্ত মনে বাকী কাঠফুলাখিনি ৰান্ধিলে৷ আলহী আহিল৷ সকলোৱে তৃপ্তিৰে খালে৷

তেনেতে সৰু ছোৱালীজনী আহি মাকৰ কাণত ফুচফুচাই ক’লে,
“টম মৰিল…”

মহিলাগৰাকী অলপ সময় তভক মাৰি ৰ’ল৷ তাৰপাছত উঠি গৈ ডাক্তৰক ফোন কৰিলে৷ ডাক্তৰে নিৰ্ভয় দি ক’লে,
“চিন্তা নকৰিব, আমি এম্বুলেন্স লৈ আহি আছো..”

অলপ সময় পাছতে চাইৰেন বজাই বজাই এম্বুলেন্স আহি পালেহি৷ এজন এজনকৈ সকলোকে বাথৰুমলৈ নি বমি কৰোৱালে আৰু পেটৰ ভিতৰৰ পৰা সকলো খাদ্য পাম কৰি কৰি উলিয়ালে৷

সকলো আহি ভাগৰত লাল-কাল দি চোফাত বহি পৰিল৷

সৰু ছোৱালীজনী আকৌ মাকৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে’
“সেই মানুহজন যে বৰ অভদ্ৰ”
“কোনজন মানুহ?” মহিলাগৰাকীয়ে সুধিলে৷

“ আমাৰ টমক গাড়ীৰে চেপি মৰা মানুহজন৷ 
টমক চেপাৰ পাছত মানুহজনে গাড়ীখন নৰখালেই৷”

মহিলা অবাক৷ বাকী সকলো অবাক৷

সংবাদ বিজুতি ঘটিলে এনেকুৱাই হয়৷

No comments:

Post a Comment