জীৱনে শিকোৱা কথা… পলমকৈ হ’লেও

জীৱনে শিকোৱা কথা… পলমকৈ হ’লেও

জীৱনৰ ব্যস্ততাৰ মাজত আমি গম নোপোৱাকৈয়ে সময়বোৰ পাখিলগা কাঁড়ৰ দৰে পাৰ হৈ যায়৷ জীৱনৰ বিয়লিবেলাত আমি আক্ষেপ হয়তো কৰিবলগা হ’ব পাৰে, কিছুমান কথা আগতে চিন্তা কৰি নোচোৱা বাবে, আগতে নিশিকা বাবে৷ 

কেইটামান প্ৰয়োজনীয় কথা আমি যিমান সোনকালে শিকি লওঁ সিমানেই আমাৰ বাবে মঙ্গলজনক৷

আপোনাৰ সকলোতকৈ প্ৰয়োজনীয় বন্ধুত্ব আপোনাৰ নিজৰ সৈতে:

আমি সুখী বা আনন্দিত হ’বলৈ আনৰ পৰা অনুমোদন লোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই৷ আমাৰ নিজৰ লগত যেতিয়া সম্বন্ধ মধুৰ হয়, যেতিয়া আমি নিজক ভাল পাবলৈ, গ্ৰহণ কৰি ল’বলৈ শিকিম, তেতিয়া আনৰ লগতো আমাৰ সম্বন্ধ উন্নত হ’ব৷ নিজে নিজৰ চকুত গ্ৰহণীয় হোৱাৰ পাছতহে আমি আত্ম-বিশ্বাসেৰে আনৰ চকুলৈ চাব পাৰিম৷

আমি আজি কৰা বলিদানৰ সুফল আমি ভৱিষ্যতে পাওঁ:

সাফল্যৰ বাবে কোনো চমু বাট নাই বুলি কোৱা হয়৷ কোনো কামত কৃতিত্ব লভিবলৈ কষ্ট কৰিবই লাগিব৷ পঢ়া-শুনা, ব্যৱসায়-বাণিজ্য, খেলা-ধূলা বা যিকোনো কামত দেহে-কেহে কিছুবছৰ লাগি থাকিলেহে আমি সাফল্যৰ মুখ দেখোঁ৷ ছাত্ৰ হিচাবে জীৱনৰ কেইটামানবছৰ সকলো পাহৰি সম্পূৰ্ণ অধ্যৱসায়েৰে অধ্যয়নৰত ব্যক্তিজনে পাছলৈ ভাল চাকৰিত নিযুক্ত হৈ ভাল জীৱন উপভোগ কৰা দেখিলে আমি ঈৰ্ষা কৰি লাভ নাই৷

আপোনাৰ জীৱনটো আজিয়েই:

কালিলৈ কি হ’ব কোনেও ক’ব নোৱাৰে৷ আজি বোলা সময়খিনিহে আমাৰ হাতত আছে৷ জীৱনটো ভালদৰে উপভোগ কৰিবলৈ হাতত থকা সময়খিনিৰ উচিত ব্যৱহাৰ কৰা উচিত৷ যি কাম কৰিলে আপোনাৰ মনত ভাল লাগে, আপোনাক বিবেকে দোষ নিদিয়ে, তেনে কাম আজি বোলা সময়খিনিতে নকৰোঁ কিয়?

বিফলতাবোৰ আমাৰ বাবে পাঠহে:

আনৰ দ্বাৰা পৰিত্যক্ত হোৱাৰ পাছতো, আনে আঘাত দিয়াৰ পাছতো , বিফল হোৱাৰ পাছতো আশা এৰি নিদি নিজত বিশ্বাস ৰাখি নেৰানেপেৰাকৈ লাগি থকা লোকলৈ উত্তম ফল ফলে৷ অতীতৰ বিফলতাৰ বাবে দুখ কৰি লাভ নাই কাৰণ অতীত আমি সলনি কৰিব নোৱাৰো৷ আমি সেইবোৰৰ পৰা শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি ইতিবাচক মনোভাবেৰে আগুৱাই যাবলৈহে শিকিব লাগিব৷

কোনো কাম পিছুৱাই থৈ দিলে আমি অতীতৰ দাস হৈ পৰোঁ:

সময়ৰ আগতেই কামৰ বাবে সাজু হ’বলৈ শিকিলে কালিৰ কামৰ বোজা ভালেখিনি লাঘৱ হ’ব৷ গতিকে পাছত কৰিম বুলি নথৈ আজিয়েই কৰিবলৈ শিকিলে আমি কালিলৈ আনন্দ কৰিম, নিজক ধন্যবাদ দিম কামটো আজিয়েই আৰম্ভ কৰা বাবে৷

মানুহৰ কাৰ্যই প্ৰকৃত সত্য দেখুৱায়:

মানুহে বহুকথাই কয়, কিন্তু মানুহৰ কাৰ্যইহে আচল ৰূপটো প্ৰকাশ কৰে৷ কথা শুনি নহয়, মানুহৰ কামলৈ চাইহে আমি মানুহৰ বিষয়ে ধাৰণা গ্ৰহণ কৰিবলৈ শিকা উচিত৷

সকলো সুন্দৰ জীৱনৰ আঁৰত কিবা নহয় কিবা বেদনা আছে:

কোনো শুদ্ধ-সিদ্ধ নহয়৷ভুল সকলোৱে কৰে৷আমি জীৱনপথত আগবাঢ়োতে উজুটি খাওঁ, আকৌ উঠো, শিকনি লওঁ, আকৌ আগবাঢ়োঁ৷ হয়তো আঘাত আপুনি পাইছে, কিন্তু ধন্যবাদ দিয়া উচিত আপুনি যে জীয়াই আছে৷ জীৱনটোৱেই এটা ডাঙৰ আশীৰ্বাদ৷ আঘাত পোৱাৰ পাছতো আমি সম্মুখলৈ আগুৱাই থকা উচিত কাৰণ কেঁকুৰিৰ সিপাৰে কি আছে আমিতো নাজানো৷

জীৱনটো বৰ দীঘল নহয়:

এইটো আপোনাৰ জীৱন, আপুনিয়েই জীৱ লাগিব, যুঁজ কৰিব লাগিব৷ আপোনাৰ বিশ্বাস, আদৰ্শৰ বাবে যুঁজক, তাৰ বাবেই জীয়াই থাকক৷ আপোনাৰ বাবে যি প্ৰয়োজনীয় বা জৰুৰী তাৰ বাবে যুঁজক৷ আপুনি ভালপোৱা লোকসকলৰ বাবে যুঁজক আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰতি আপোনাৰ ভালপোৱা প্ৰকাশ কৰিবলৈ নাপাহৰিব৷ এই সকলো কৰিবলৈ আপোনাৰ হাতত এতিয়াও এটা সুযোগ আছে, এইকথা অনুভৱ কৰি আপুনি ক্ষন্তেক থমকি ৰৈ চিন্তা কৰক৷ আপোনাৰ যি কৰিবলগীয়া আছে, কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰক৷ 

মৰমৰ সৰু সৰু কামবোৰেই জগতখন সুন্দৰ কৰে:

দিনটোৰ ব্যস্ততাই, জীৱনৰ বোজাই জুৰুলা কৰা কাৰোবালৈ চাই হাঁহি এটা মাৰক, মৰমৰ ভাব দেখুৱাওঁক, তেওঁলোকক জানিবলৈ দিয়ক যে সুখী বা আনন্দিত হ’বৰ বাবে আন বহুতো কাৰণ আছে৷ দয়াই একমাত্ৰ সঞ্চয়কাৰ্য যি কেতিয়াও বিফলে নাযায়৷ য'তেই কোনো মানুহ আছে, তাতেই মৰম-দয়া দেখুউৱাৰ সুযোগ আছে৷ দিবলৈ শিকক, লাগিলে এটা হাঁহিয়েই হওঁক৷ আপোনাৰ বহুত কিবা-কিবি আছে বাবে নহয় কিন্তু নিজৰ একো নাই বুলি ভবা বহুতো লোক আছে বুলি আপুনি বুজি পোৱা বাবেহে৷

সময় আৰু অভিজ্ঞতাই বেদনা আঁতৰায়:

কোনো ডাঙৰ ক্ষতি, কোনো গভীৰ বেদনা নিশ্চয় উলাই কৰিবপৰা বিষয় নহয়৷ কিন্তু তেনেকথাবোৰ আমি অলপ বেলেগ ধৰণেও চাবলৈ শিকিব পাৰো৷ আজিৰ তেনে ঘটনা এদিন গৈ আমাৰ দীঘল অতীতৰ এটা সৰু অংশ হৈ পৰিব আৰু হয়তো এতিয়াৰ দৰে গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈ আৰু নাথাকিব৷ ইয়াৰ মাজেৰে পাৰ হৈ যোৱাৰ পাছত হয়তো আপোনালৈ এনে নতুন দুৱাৰ মুকলি হ’ব পাৰে যাৰ অভিজ্ঞতা আপোনাৰ বাবে সম্পূৰ্ণ নতুন৷

(স্টিফানিৰ "টেন লাইফ লেচঞ্চ"ৰ আলমত)