কাৰণ আমি ভাৰতীয়..

কাৰণ আমি ভাৰতীয়...

আমি ভাৰতীয় লোকসকলৰ কিছুমান সাধাৰণ গুণ/লক্ষণ আছে৷ কম-বেছি পৰিমাণে প্ৰায় সকলোৰে গাত ৷ তাৰে কিছুমান এনেধৰণৰ:

১) আপুনি হয়তো এতিয়ালৈকে এতোলাও সোণ কিনা নাই আৰু কিনাৰ মনো নাই৷ কিন্তু সোণৰ দাম বাঢ়িলে আপোনাৰ বেয়া লাগে, কমিলে ভাল লাগে৷
২) টুথপেষ্টটো শেষ নহয় হে নহয়৷ হেঁচি হেঁচি, পকাই-পকাই একেবাৰে ফুল এটাৰ দৰে কৰি শেষ বিন্দু পেষ্ট বাহিৰ নকৰালৈকে তাৰ আয়ুস৷
৩) আপোনাৰ দ্ৰইংৰুমৰ শ্বোকেচত খুব ধুনীয়া ব'ন চাইনাৰ টি-চেট আদি আছে৷ অতি বিশেষ আলহী আহিলেহে কেতিয়াবা আপুনি সেইবোৰ উলিয়ায়৷
৪) কাপোৰ এযোৰ পুৰণি হ'লে ৰাতি পিন্ধা পোছাক কৰি লয়৷ বেছি পুৰণি হ'লে ফাকুৱা খেলিবলৈ থয়৷ তাৰপাছত ঘৰ মোচা কাপোৰ কৰি লয়৷
৫) ঘৰৰ জাবৰ আদিৰ পেকেট ৰাতি মনেমনে আনৰ ঘৰৰ আগত পেলাই থৈ আহোঁ৷
৬) টুথব্ৰাছডালযে একেবাৰে জবাফুলটোৰ নিচিনা নোহোৱালৈকে ব্যৱহাৰ কৰিয়েই থাকোঁ৷
৭) টিভিৰ ৰিমোটটো জোৰেৰে হেঁচিম বাৰে বাৰে, হাতেৰে থপৰিয়াম, থেকেচি দিম কিন্তু বেটাৰীযে সলনি কৰিব লাগে কেতিয়াও চিন্তা নকৰোঁ৷
৮)যদি সন্ধিয়া বিয়াৰ নিমন্ত্ৰণ আছে তেন্তে দিনটো একো নাখাওঁ আৰু বিয়াঘৰত টেঁটুলৈকে ভৰাই খাম যেন এমাহমান একো খাবলৈহে নাই পোৱা৷
৯) বেলেগৰ পানীৰ টেপ খোলা হৈ থকা দেখিলেও একো নকৰোঁ, বেলেগৰ ঘৰৰ লাইট-ফেন এনেই চলি থকা দেখিলেও একো নকৰোঁ৷
১০) অতি ভিৰ হোৱা বাছত বহি থাকিলে কোনো বয়সীয়া মানুহ/মাইকী মানুহ/চিনাকি মানুহ আদি দেখিলে খিৰিকিৰে বাহিৰলৈ চাই থাকোঁ, নহলে টোপনি যোৱাৰ ভাও ধৰোঁ৷
১১) দেশখন ৰসাতলে গ'ল বুলি ডাঙৰ-ডাঙৰ কথা কওঁ কিন্তু ক'ত কেনেকৈ কৰ ফাঁকি দিব পাৰি তাৰেই চিন্তাত থাকোঁ৷

( কিছুমান ইন্টাৰনেটৰ পোষ্ট এটাৰ পৰা আৰু কিছুমান নিজৰ মনলৈ অহা চিন্তা)