দুজন আৰক্ষী আৰু এজন পাইলট

দুজন আৰক্ষী আৰু এজন পাইলট..

চনটো মনত নাই৷ খুব সম্ভৱ ২০০৩ চন৷

মোৰ দ্বিতীয়জন খুৰশালীৰ বিয়াৰ নিমন্ত্ৰণ দিবলৈ গাড়ী লৈ ওলালোঁ ৷ গুৱাহাটীৰ পৰা গোৱালপাৰা হৈ বঙাইগাওঁ, তাৰ পৰা বৰপেটা৷ লগত ওলাল শহুৰ আৰু শাহু৷ শহুৰৰ গাড়ী৷ দ্ৰাইভাৰ ল'ব নালাগে বুলি ক'লো৷ ময়েই চলাই নিয়াৰ দায়িত্ব ল'লো৷

গোৱালপাৰাত নিমন্ত্ৰণ জনোৱাৰ কাম শেষ কৰি আবেলি বঙাইগাওঁ অভিমুখে যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিলো৷
যোগীঘোপাত নতুনকৈ নিৰ্মাণ হোৱা ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ তৃতীয়খন দলং তাৰ আগতে দেখাৰ সুযোগ ঘটা নাছিল৷ দলংখনৰ প্ৰৱেশস্থলতে দুজন আৰক্ষী বহি আছিল৷ হয়তো সেইপিনে যোৱা সকলো যান-বাহনৰ সবিশেষ লিখি ৰখাৰ দায়িত্ব আছিল তেওঁলোকৰ৷

যথা স্থানত গাড়ীখন ৰখালো৷ আৰু আৰক্ষীদুজনৰ পিনে চাই বাট চাই থাকিলো কি কয় বা কিনো কৰে বুলি৷

বহি থকাৰ পৰাই এজনে চিঞৰি ক'লে,
" অ' পাইলট৷ নামি আহক৷"

মই বুজিলো, মোকেই পাইলট বুলি কৈছে৷ গাড়ীৰ পৰা নামি গ'লো৷ মোক দীঘল বহী এটাত গাড়ীৰ নম্বৰ আদি লিখিবলৈ ক'লে৷

সাধাৰণ চিপাহী এজনে প্ৰফেচৰ জোঁৱাইক পাইলট বুলি তাচ্চিল্যৰ সুৰেৰে মতাটো সহ্য কৰিব নোৱাৰি মোৰ শহুৰে গাড়ীৰ ভিতৰৰ পৰাই আৰক্ষীদুজনলৈ চাই ক'লে,
: আপোনালোকে যাক পাইলট বুলি কৈছে তেওঁ ইঞ্জিনিয়াৰিং কলেজৰ প্ৰফেচাৰ..

আৰক্ষীদুজনে বিশেষ একো প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰদৰ্শন নকৰিলে৷

সদায় চোৰ, পকেটমাৰ, গুণ্ডা, ডকাইত, সন্ত্ৰাসবাদী আদিৰ সৈতে মুখামুখি হৈ থকা বাবেই হওঁক বা আন কিবা কাৰণতেই হওঁক সাধাৰণ ৰাইজৰ প্ৰতি কেনে ব্যৱহাৰ কৰা উচিত সেইকথা হয়তো পাহৰিয়েই যায় তেখেতসকলে৷