যাক লগ পাব লাগিছিল!!!!

যাক লগ পাব লাগিছিল!!!!

সেই কবিতাটো, যিটো পঢ়িবলগীয়া আছিল

অতি মনোযোগেৰে বাছি লোৱা হৈছিল

ভনীসবৰে সৈতে হ’বলগীয়া আছিল কথা-বতৰা

কবিতাৰ নদীত বিহাৰ কৰিবলগা আছিল তেওঁৰ

ডায়েৰীত লিখি থোৱা আছিল যি কবিতা

তাৰেই নিচিনা এটা মৰমলগা কবিতা

ডায়েৰীৰ বাহিৰত আছিল, অলপ অসন্তুষ্ট আছিল

ঘৰৰ পৰা বাহিৰত ভৰি ৰাখি নিজে নিজে উভতিল

তেওঁক সৈমান কৰাবলৈ, সেই কবিতা কাষৰ চহৰতে আছিল

সেই পঢ়িবলগীয়াটো, কিছুমান হৃদয়ত অৱতৰণ কৰিবলগীয়া আছিল

আৰু যাক লগ পাবলগীয়া আছিল, হৃদয়ৰ পৰা বাহিৰ হৈ নাযায়েই

হৃদয়েই পদযুগলক শুনাই দিছিল নিজ সিদ্ধান্ত…!

মূল: শৈলেন্দ্ৰ শান্ত: অনুবাদ: ডঃ মাখন লাল দাস