At the outset.. বাট চ'ৰাতে

Welcome to my world..
I am not a writer nor a poet. Just trying to narrate some of my experiences .. I am usually comfortable in writing in Assamese, my mother tongue. Have written few blogs in English and have tried my hands in composing few poems in Hindi too.. My Hindi speaking friends may excuse me for my audacity to do so..

মোৰ জগতলৈ আদৰিছো...
কোনো কবি সাহিত্যিক মই নহয়, কিছুমান অভিজ্ঞতাৰ বৰ্ণনা মাথোন কৰিছো ইয়াত.. মাতৃভাষা অসমীয়াতে লিখি ভাল পাওঁ যদিও ইংৰাজীতো লিখিছো.. হিন্দী ভাষাতো দুটামান কবিতা লিখিবলৈ চেষ্টা কৰি চাইছো....

Translate

Saturday 5 July 2014

অভিনৱ পদ্ধতিৰ ব্লেকমেইল...?

অভিনৱ পদ্ধতিৰ ব্লেকমেইল?

প্ৰায় বিশবছৰ আগৰ কথা৷
কিবা এটা কাৰণত ৰেলেৰে দিল্লীৰ ফালে গৈ আছো৷
খুব সম্ভৱ অৱধ অসম মেইল৷ লক্ষ্ণৌ হৈ যায়৷

ৰাতিপুৱা আঠমান বজাত ৰেলখন গৈ লক্ষ্ণৌত ৰ'ল৷ দীঘলীয়া সময়ৰ বাবে ৰয়৷ শ্লীপাৰ শ্ৰেণীৰ ডবা এটাৰ একেবাৰে এমূৰৰ তলৰ বাৰ্থ এটা মোৰ আছিল৷ বেছিভাগ মানুহ তাতে নামিল মুখ-হাত ধুই চাহ-জলপান খাবলৈ বুলি৷ মোৰ কাষত কেৱল এজন সেনা-বাহিনীত কাম কৰা লোক বহি আছে৷ সম্মুখত আন এজন লোক৷ মই খিৰিকিৰ কাষৰ চীটটোত৷

হঠাতে এজন সাধুবাবা সোমাই আহিল ডবাটোলৈ৷ পিন্ধনত ক'লা কাপোৰ৷ হাতত এডাল প্ৰকাণ্ড সাপ৷ মোৰ দেখিয়েই গাটো শিয়ৰি উঠিল৷
বাবাজন আহি আমাৰ ফালে চালে৷ মই দেখিও নেদেখা ভাও ধৰি খিৰিকিৰে বাহিৰলৈ চালো৷ বাবাজনে  মোৰ কাষত বহি থকা সৈনিকজনৰ পিনে চালে৷ অলপ ওচৰ চাপি আহি কথা পাতিবলৈ ধৰিলে... সুধিলে...
কি নাম, ঘৰত কোন কোন আছে.. কি কাম কৰে, ক'লৈ গৈ আছে.. ইত্যাদি..

সৈনিকজনে ভক্তিপূৰ্ণভাবে উত্তৰ দি থাকিল৷

তাৰপাছত হঠাতে সাধুবাবাজনে নিজৰ কপালখন সৈনিকজনৰ কপালত হেঁচি দি কিবা মন্ত্ৰ মতাৰ দৰে কৰিলে৷ মই ভয়ে-ভয়ে চাই থাকিলো৷ অৱশ্যে মোৰ ভয় বাবাজনৰ হাতত থকা সাপডাললৈহে৷

তাৰপাছত সাধুবাবাজনে সৈনিকজনৰ হাতৰ পৰা অলপ নোম আজুৰি চিঙি দিলে আৰু নোমখিনি নিজৰ হাতৰ তলুৱাত মোহাৰি দিলে৷ নোমখিনি অতি আচৰিতভাবে লগে-লগে পানী হৈ গ'ল৷
সেই যাদুমন্ত্ৰ অবাক হৈ চাই থাকিলো৷

এইবাৰ সাধুবাবাজনে সৈনিকজনক টকা এটা খুজিলে৷
সৈনিকজনে একো চিন্তা নকৰি পকেটৰ পৰা এশ টকীয়া নোট এখন উলিয়াই বাবাজনৰ হাতত দিলে৷ সেই সময়ৰ এশ টকা মানে আজিৰ হাজাৰ টকাতকৈও বহু বেছি হ'ব নিশ্চয়৷

বাবাজনে নোটখন হাতত লৈ দীঘলকৈ দুই-তিনিভাঁজমান কৰিলে৷ তাৰপাছত সৈনিকজনক সুধিলে..

"ধন বড়া য়া ধৰম বড়া.... ধন ডাঙৰ নে ধৰ্ম ডাঙৰ?

" ধৰম বড়া..." আশাকৰা মতেই সৈনিকজনে উত্তৰ দিলে৷

এইবাৰ বাবাজনে নোটখন দুহাতেৰে ফালি পেলোৱাৰ উপক্ৰম কৰা দেখুৱাই সুধিলে,

" ফাড় দুঁ?.... ফালি দিওঁ নে?...."

সৈনিকজন অলপ সময় নিমাতে থকাত বাবাজনে আকৌ সুধিলে,

"ধন বড়া য়া ধৰম বড়া.... ?

" ধৰম বড়া..." এইবাৰো সৈনিকজনে একেই উত্তৰ দিলে৷

 বাবাজনে আকৌ নোটখন দুহাতেৰে ফালি পেলোৱাৰ উপক্ৰম কৰা দেখুৱাই সুধিলে,

" ফাড় দুঁ ?"

সৈনিকজনে কওঁ-নকওঁকৈ ক'লে...

"জী. ফাড় দিজিয়ে.... ফালি দিয়ক.."

বাবাজনে কিন্তু নোটখন নাফালিলে.. অলপসময় একেথৰে সৈনিকজনৰ চকুলৈ চাই থাকিল৷
এইবাৰ নোটখন নিজৰ পকেটত ভৰাই সুধিলে বাবাজনে ,

"ৰখ লুঁ?   ৰাখি থওঁনে?..."

সৈনিকজনে অনিচ্ছা স্বত্বেও মূৰ দুপিয়ালে৷

এশটকীয়া নোটখন পকেটত ভৰাই সাধুবাবা নিমিষতে তাৰ পৰা অন্তৰ্ধান হ'ল৷
মইও স্বস্তিৰ নিশ্বাস পেলালো৷

কিন্ত থতমত খাই বহি থকা সৈনিকজনলৈ চাইহে  বেয়া লাগিল৷



No comments:

Post a Comment