ইতু আমাৰ ভথো....

ইতু আমাৰ ভথো...

দেউতা ঢুকুৱাৰ সময়ত আমি পাঁচোজন ভাই-ককাই অতি সৰু সৰু আছিলো৷ ডাঙৰ দাদা অষ্টম শ্ৰেণীত, মই তৃতীয় শ্ৰেণীত, সৰু ভাইটি স্কুল যোৱাই নাছিল৷ সেইসময়ত আমি আছিলো শ্বিলঙত৷ আমাৰ ডাঙৰ মাহী গৰাকীও আগৰ পৰাই শ্বিলঙত আছিল৷
মৃত্যুৰ আগে আগে হেনো দেউতাই ডাঙৰ মহাক কৈ গৈছিল, " ল'ৰাকেইটাক চাবা" বুলি৷
দেউতাৰ মৃত্যুৰ পাছত আমি বৰপেটালৈ গুচি আহোঁ যদিও  ডাঙৰ মহাই আমাৰ এজন অভিভাৱক যেন হৈ পৰিল৷
দেখিবলৈ চুটি-চাপৰ, নাক-ফেঁচা আৰু অলপ শকত আছিলো বাবে মহাই মোক মাতিছিল "ভথো" বুলি৷

হাইস্কুল শিক্ষান্ত পৰীক্ষাত খুব ভাল ৰিজাল্ট কৰাৰ পাছত প্ৰথম গুৱাহাটীলৈ গৈছো৷ মহাহঁত তেতিয়া গুৱাহাটীত৷ মহাৰ ডাঙৰ ছোৱালীজনীয়েও সেইবাৰ মোৰ লগতে একেলগে মেট্ৰিক পাছ কৰিছে৷ গুৱাহাটীলৈ গ'লে  গান্ধীবস্তিত থকা তেওঁলোকৰ ঘৰতে থাকোঁ৷

সন্ধিয়া হ'ল তেওঁলোকৰ ঘৰ পাওঁতে৷ পৰীক্ষাৰ ৰিজাল্ট ভাল হোৱা বাবে বুকু এহাত ফুলাই গৈছো৷ ঘৰৰ চাঁদত বহি আছিল ঘৰৰ সকলো৷ মইও উৎসাহেৰে ওপৰলৈ উঠি গ'লো৷ মোক দেখি মহাৰ লগতে বহি কথাপাতি থকা সম্বন্ধীয় ভনীয়েক এগৰাকীয়ে অভিনন্দন জনাই ক'লে,
" কংগ্ৰেচুলেশ্বন!"
মই কেৱল তেখেতলৈ চাই মিচিকিয়াই হাঁহি মূৰ দুপিয়ালো৷
মহাই মোলৈ চাই ক'লে,
" ইমান দূৰৰ পৰা বাছত আইছা (আহিছা)৷ ভাগাৰ (ভাগৰ) লাগি আছে৷ যা, তলত যাই (গৈ) মুখ-হাত ধুই লো (ল') ৷"

মই তললৈ নামি আহি মুখ-হাত ধুই ল'লো৷

অলপ পাছত মহা তললৈ নামি আহি পোনে পোনে মোৰ ওচৰলৈ আহি ক'লে,
" বেটা, ভথো ৷ কংগ্ৰেচুলেশ্বন বুলি কলি (ক'লে) থেংক ইউ ব'লি ক'বা লাগে তাকো নাজনা? "

থেংক ইউ বুলি কোৱা অভ্যাসেই নাছিল আমাৰ৷ গতিকে মহাৰ ভনীয়েকে মোক কংগ্ৰেচুলেশ্বন জনাওঁতে মই একো নোকোৱাত মহাই লাজ পাই মোক তললৈ পঠিয়াই দিছিল আৰু  তললৈ আহি মোক কথাটো শিকাই দিছিল৷

মহাহঁতৰ ঘৰতে দুদিনমান থাকিলো৷ এদিন ডাঙৰ ছোৱালীজনীৰ লগৰে এজাক ছোৱালী আহিল তেওঁলোকৰ ঘৰলৈ৷ কাৰ পৰীক্ষাৰ ৰিজাল্ট কেনেকুৱা হ'ল, কোনে ক'ত কিহত এডমিশ্বন ল'লে, ইত্যাদি নানা ধৰণৰ কথা-বতৰা চলি আছে দ্ৰইংৰুমত  ছোৱালীবোৰৰ মাজত৷ মই কাষৰ ৰুমতে বহি আছিলো৷ স্বভাৱতেই অলপ লাজকুৰীয়া মই৷ এনেতে ক'ৰবাৰ পৰা মহা আহি মোক দেখি হাতত ধৰি টানি লৈ গ'ল দ্ৰইং ৰুমলৈ৷ গোটেই ছোৱালীজাকে আমালৈ চালে৷
ছোৱালীবোৰৰ আগত মহাই মোক চিনাকি কৰি দিলে এনেদৰে,

" ইতু আমাৰ ভথো...."

সকলো অবাক৷ মইও অবাক৷
কিনো কৰিম, কি ক'ম একো ধৰিব নোৱাৰি মই ছোৱালীজাকৰ পিনে চাই নমস্কাৰ দি ক'লো,
" নমস্কাৰ!!!!"

কাৰো চকুলৈ চাবলৈ সাহস নহ'ল৷ কোনোবাই ফিচিঙা-ফিচিং কৰিছিল যদিও চকুত নপৰিল৷

কালৰ সোঁতত ভথো নামটোও মহাৰ লগতে গুচি গ'লগৈ৷