চাকাটু ঘুচ্চে...

চাকাটু ঘুচ্চে….

প্ৰায় গোটেইখন অসমেই চোৱাৰ সুযোগ পালো৷ উজনি-নামনি দুয়োপিনে থাকিও পালো৷ বিভিন্ন ঠাইৰ কথা মনলৈ আহিলে বিভিন্ন কথা মনলৈ আহে৷

মা-দেউতা বৰপেটাৰ যদিও চাকৰিসূত্ৰে বৰপেটাৰ বাহিৰতেই থাকিবলগা হৈছিল বাবে আমি কেতিয়াবাহে বৰপেটালৈ আহিবলৈ সুযোগ পাইছিলো৷ দেউতাৰ মৃত্যুৰ পাছত আমি বৰপেটালৈ গুচি আহো আৰু কীৰ্তনঘৰৰ ওচৰতে ঘৰ এটা ভাড়া লৈ থাকিবলৈ লওঁ৷ বৰপেটাৰ বহুতো কথাই আন ঠাইতকৈ বেলেগ৷ ইয়াৰ মানুহে দৈ আৰু মাছ খাই খুব ভাল পায়৷ বিশেষকৈ কাৱৈ মাছ বৰ প্ৰিয়৷ সেইকাৰণেই বোলে বৰপেটাৰ মানুহৰ বুদ্ধি বৰ প্ৰখৰ৷ তাতে আকৌ ব্যৱসায় বাণিজ্যত অসমৰ ভিতৰতে নামথকা ঠাই৷ উপস্থিত বুদ্ধিও কম নহয়৷ কিন্তু সকলোতকৈ মন কৰিবলগীয়া কথাটো হৈছে ইয়াৰ মানুহৰ ৰসিকতাবোধ৷ তাৰে দুই-এটা উদাহৰণ দিবলৈ মন গ’ল৷

এসময়ত চাইকেলৰ যথেষ্ট প্ৰচলন আছিল৷ এবাৰ এজন মানুহে এঘৰ মানুহৰ তালৈ চাইকেলেৰে আহিছিল৷ ঘৰৰ আগফালে চাইকেলখন থৈ তেখেত ভিতৰ সোমাই গ’ল৷ ৰাস্তাত বহি আছিল কেইটামান চেঙেলীয়া ল’ৰা৷ মানুহজন অলপপাছত ওলাই আহিল আৰু চাইকেলখন লৈ জাপ মাৰি উঠি পেদেল মাৰি আগবাঢ়িব ধৰিলে৷ পিছে-পিছে চেঙেলীয়া ল’ৰা কেইটামান দৌৰিবলৈ ধৰিলে, এইবুলি চিঞৰি চিঞৰি..

“ হাও , পাছোচ্চাকাটু টক টককে ঘুচ্চেয়ে… ঘুচ্চে,, ঘুচ্চে…. ( পাছৰ চকাটো কি টক টককৈ ঘূৰিছে.. ঘূৰিছে.. ঘূৰিছে..)

চাইকেল চলাই যোৱা মানুহজন চাইকেলৰ পৰা নামিল৷ আৰু পাছৰ চকাটো পৰীক্ষা কৰি চালে৷ একো বিসঙ্গতি নেদেখি আকৌ চাইকেল চলাবলৈ ধৰিলে৷ ল’ৰাকেইটাই আকৌ চিঞৰিলে… “ আৰো ঘুচ্চে.. আৰো ঘুচ্চে.. (আকৌ ঘূৰিছে.. আকৌ ঘূৰিছে..)

মানুহজন আকৌ নামিল৷ ল’ৰাকেইজনলৈ চাই সুধিলে:

“ক’ত ঘুচ্চে?”

“চাইকেল চললিতো চাকা ঘুৰবোৱে.. (চাইকেলখন চলিলেতো চকা ঘূৰিবই)” এজন ল’ৰাই মাত দিলে৷ বাকী কেইজনে হাঁহিত যোগ দিলে৷

*****

বিয়াৰ সময়ত বৈথকী পতা নিয়ম এতিয়াও চলি আছে বৰপেটাত৷ সাধাৰণতে তিনিদিনীয়া বিয়া পাতিলে প্ৰথমদিনা তেলৰভাৰ (জোৰোণ), দ্বিতীয়দিনা শূইন আৰু তৃতীয়দিনা মুল বিয়াখন৷ শূইনৰ দিনা ৰাতি বৈথকী পতা হয় বিশেষকৈ হাটীৰ মানুহখিনিৰ মনোৰঞ্জনৰ কাৰণে৷ কেতিয়াবা গোটেই ৰাতি বৈথকী চলে৷ বৈথকীত গান গোৱা কিছুমান স্থানীয় বিখ্যাত লোকো আছে৷

অলপতে বৰপেটাত এখন বৈথকী চাই আছিল গুৱাহাটীৰ পৰা যোৱা মোৰ বন্ধু এজনে৷ এজন বৃদ্ধলোকে গীত পৰিৱেশন কৰিছিল৷ ভূপেন হাজৰিকাৰ গীত অবিকল গাইছিল৷ তেওঁৰ সেই গীত পৰিৱেশনত অভিভূত হৈ গুৱাহাটীৰ পৰা যোৱা বন্ধুজনে মন্তব্য কৰিলে,

“ কি সুন্দৰ গাইছে৷ এই বুঢ়া বয়সতো ইমান সুন্দৰ গলা৷ এই বয়সতো ইমান ধুনীয়া গাইছে৷ বিশ্বাসেই নহয়৷”

কাষত বহি থকা মানুহজনে মাত লগালে,

“ বান্দাৰ বুৰা হ’লি গাছোত উঠবা পাহেৰবোনা?.. “ (বান্দৰ বুঢ়া হ’লে জানো গছত উঠিবলৈ পাহৰি যাব)

কি উপস্থিত বুদ্ধি, কি ৰসবোধ, কি উপমা !!!

*****

দুজনী ছোৱালী ৰাস্তাৰে আহি আছিল৷ তাৰে এজনী যথেষ্ট দেখনিয়াৰ আনগৰাকী কিম্ভূত-কিমাকাৰ৷ কিম্ভূত-কিমাকাৰ গৰাকীয়ে মুখত যিমান পাৰে স্নো-পাউদাৰ-লিপষ্টিক আদি লগাই আহিছিল৷ আনহাতে দেখাত সুন্দৰীগৰাকীয়ে কোনো ধৰণৰ চূণকাম নকৰি অতি সাধাৰণভাবে আহিছিল৷ দুজন ডেকাই দূৰৰ পৰাই আহি থকা দুয়োগৰাকী ছোৱালীলৈ লক্ষ্য কৰি আছিল৷ ছোৱালী দুগৰাকী আহি একেবাৰে ওচৰ পালে৷ অতিপাত ধুন-পেচ মাৰি অহা কিম্ভূত-কিমাকাৰ ছোৱালীগৰাকীলৈ লক্ষ্য কৰি এজনে মন্তব্য কৰিলে,

“ হলিও বুইন্দাটু পাম দিলি আৰো ৰসগোল্লা হবা পাৰবোনা?” (বুন্দিয়া এটা পাম দিলে জানো ৰসগোল্লা হ’ব পাৰিব?)

******