At the outset.. বাট চ'ৰাতে

Welcome to my world..
I am not a writer nor a poet. Just trying to narrate some of my experiences .. I am usually comfortable in writing in Assamese, my mother tongue. Have written few blogs in English and have tried my hands in composing few poems in Hindi too.. My Hindi speaking friends may excuse me for my audacity to do so..

মোৰ জগতলৈ আদৰিছো...
কোনো কবি সাহিত্যিক মই নহয়, কিছুমান অভিজ্ঞতাৰ বৰ্ণনা মাথোন কৰিছো ইয়াত.. মাতৃভাষা অসমীয়াতে লিখি ভাল পাওঁ যদিও ইংৰাজীতো লিখিছো.. হিন্দী ভাষাতো দুটামান কবিতা লিখিবলৈ চেষ্টা কৰি চাইছো....

Translate

Monday 7 October 2013

এনেকুৱাই হয়...

অপ্ৰিয় সত্য..

দেউতাকে যদি কয়, " পঢ়া-শুনা কৰি জীবনত কিবা এটা হৈ দেখুউৱা" তেতিয়া বেয়া পায়, পিছে একেখিনি কথা যদি প্ৰেয়সীয়ে কয়, তেতিয়া কোৱা হয়, প্ৰেয়সীয়ে ভালৰ বাবে অনবৰতে চিন্তা কৰে..

প্ৰেয়সীৰ খাটিৰত মা-দেউতাৰ আগত মিছা কথা কবলৈও বেয়া নাপায়, কিন্তু মা-দেউতাৰ খাটিৰত প্ৰেয়সীক মিছা মাতিব লগা হয়নে?

প্ৰেয়সীক পাবলৈ বহুতে মাক-দেউতাকক এৰি দিয়ে, পিছে মাক-দেউতাকৰ বাবে কোনোবাই প্ৰেয়সীক এৰে জানো?

প্ৰেয়সীক ৰাতি ফোন কৰি সোধে, ভাত খালানে? আজি কিহেৰে খালা? মা-দেউতাকক বাৰু এই কথা সোধেনে?

প্ৰেয়সীৰ এটা শপততে চিগাৰেট খাবলৈ এৰি দিয়ে, মাক-দেউতাকৰ হাজাৰ শপতেও সেই কাম কৰিব নোৱাৰে৷ 

 

প্ৰেয়সী ইমান মূল্যবাননে? 

(সংগ্ৰহ)


No comments:

Post a Comment